کتاب شرح خطبۀ مادرم اثر محمدباقر انصاری

نخستین بار که کلمه "خطابه" را در کنار نام "بانویم" دیدم بر خود لرزیدم، که مگر آن حضرت بین مردم سخنرانی فرموده است؟ اما وقتی با متن خطبه روبه رو شدم خود را در برابر مجموعه ای عظیم دیدم و در مقابل آن زانو زدم و احساس کوچکی نمودم. با مطالعۀ سخنرانی بانویم به این نتیجه رسیدم که چنین گفتار بلندی در شرایطی خاص ایراد شده که بزرگ ترین حق عالم یعنی ولایت و امامت اهل بیت (علیهم السلام) زیر پاگذاشته شد، و آن زمانی بود که دشمنان برای اهداف شوl خود بیت وحی را به آتش کشیدند و بانوی بانوان را مورد حمله قرار دادند. وقتی به خطیب این خطابه توجه کردم او را سیدةالنساء (علیهاسلام) یافتم.همان ام ابیها که پیامبر (ص) همه گونه خاطرش را می خواست و تا "رضی فاطمه من رضای" پیش رفت. به یاد آوردم که این خطبه را با پهلوی شکسته و سینه خون آلود و صورت کبود خوانده، و دردی که جراحاتش داشته در کلمه به کلمه این گفتار قابل لمس است.